Złożoność pojęcia „struktura organizacyjna” czyni koniecznym przedstawienie szeregu charakterystyk, odnoszących się do budowy organizacji, określania celów i zadań, ustalania reguł działania oraz rozmieszczenia uprawnień decyzyjnych.
Typy struktur organizacyjnych wyróżnia się ze względu na ukształtowanie pojedynczych charakterystyk lub całych ich układów.
Biorąc pod uwagę liczbę szczebli w strukturze, związaną z nią rozpiętość kierowania i wielkość komórek organizacyjnych określamy dwa modelowe, przeciwstawne sobie typy struktur: smukłe i płaskie.
W strukturze smukłej istnieje relatywnie wiele szczebli, komórki organizacyjne są niewielkich rozmiarów, mała jest także rozpiętość kierowania na poszczególnych poziomach. W strukturze płaskiej wszystkie te charakterystyki kształtują się odwrotnie: jest niewiele szczebli zarządzania, komórki organizacyjne są stosunkowo duże, podobnie jak rozpiętość kierowania. Zaletami struktur smukłych są:
– a) stworzenie możliwości bieżącej i wnikliwej kontroli pracy podwładnych przez ich kierownika,
– b) zapewnienie warunków bezpośredniego oddziaływania kierownika na pracowników w procesie pracy przez wydawanie poleceń, instruowanie, konsultowanie,
– c) stworzenie drogi awansu pionowego,
– Do wad struktur smukłych zalicza się:
– a) długi przepływ informacji od najwyższych do najniższych szczebli organizacji i odwrotnie,
– b) duże prawdopodobieństwo pojawienia się błędów w procesach infor- macyjno-decyzyjnych, wynikających m.in. ze zniekształcenia i opóźnienia informacji.
Leave a reply