Powołanie w biurze pomocniczych jednostek organizacyjnych

Powołanie w biurze pomocniczych jednostek organizacyjnych, zajmujących się obsługą kancelaryjną, księgową i administracyjną, było związane ze wzrostem samodzielności- Biuro zaczęło działać na zasadach wewnętrznego rozrachunku gospodarczego, w związku z czym wydzielono – tylko dla jego potrzeb – księgowych i pracowników administracyjno-gospodarczych. Zostali oni przesunięci do biura z odpowiednich pionów „Budomontażu” (z pionu głównego księgowego, zastępcy dyrektora ds. administracyjno-gospodarczych oraz z kancelarii głównej). Między sekcją księgowości w biurze a głównym księgowym przedsiębiorstwa została zachowana więź funkcjonalna polegająca na tym. że główny księgowy zachował uprawnienia dotyczące kontroli treści, metod i terminów pracy księgowych pracujących w biurze. Dzięki temu mógł nadzorować i koordynować działania wszystkich komórek realizujących funkcje finansowo-księgowe.

Biuro nadal rozwijało się dynamicznie. Miarą wzrostu organizacji była nie tylko liczba zatrudnionych (około 100 pracowników), ale także znaczne rozszerzenie zakresu działania: biuro uzyskało zgodę ministerstwa na działalność projektową dla potrzeb całej branży budownictwa, dla wszystkich przedsiębiorstw budowlano-montażowych.

W dalszym ciągu jednostka ta wchodziła w skład przedsiębiorstwa. Wzrosła jednak jej samodzielność, a zarazem odpowiedzialność za podejmowane decyzje. Kierownik biura uzyskał znaczne uprawnienia decyzyjne. Do najważniejszych z nich należało zawieranie umów o wykonanie prac projektowych bezpośrednio ze zleceniodawcami zewnętrznymi oraz sprzedaż wykonanej dokumentacji. Dyrekcja „Budomontażu” określała tylko w planach ogólnych roczną wartość projektów realizowanych przez biuro oraz limity zatrudnienia. Nastąpiła zatem daleko idąca decentralizacja decyzji dotyczących projektowania.