Struktury proste i złożone

Trzeba podkreślić, że nie zawsze następuje wzrost zróżnicowania we wszystkich trzech aspektach.

W „Centroprojekcie” następował wzrost złożoności struktury przez różnicowanie poziome (pojawianie się nowych specjalizacji projektowych, nowych stanowisk oraz komórek funkcjonalnych i pomocniczych, a także przestrzenne (filie w kraju, prace na kontraktach zagranicznych). Zmieniało się także zróżnicowanie pionowe, co przedstawiliśmy opisując wysmuklanie i spłaszczanie tej struktury.

W strukturze prostej mamy z reguły do czynienia z centralizacją i wykorzystaniem bezpośredniego nadzoru kierowniczego w małych komórkach organizacyjnych. Rzadko pojawiają się problemy z przepływem informacji i decyzji. Łatwo ujawniają się konflikty, które są zwykle rozwiązywane poprzez odwoływanie się kierowników do ich autorytetu formalnego. Biuro projektów jest właśnie przykładem takiej prostej struktury (rysunek 7.1).

W strukturach złożonych zarządzanie jest dużo trudniejsze. Konieczne staje się umiejętne stosowanie wielu mechanizmów koordynacyjnych, gdyż liczne komórki i jednostki organizacyjne realizują różnorodne działania, mają odmienne cele, wartości, funkcjonują w różnych horyzontach czasowych itd.