Często dążenia do zmiany struktury wynikają z chęci przekształcenia układu społecznego, a nie z doskonalenia koordynacji działań. Stworzenie stanowiska kierowniczego dla osoby protegowanej, awansowanie dobrego pracownika na zastępcę kierownika, aby mógł otrzymać wyższe wynagrodzenie, a nie z powodu konieczności powierzenia mu zadań kierowniczych, rozbicie jednego działu na dwa odrębne z powodu konfliktów między kierownikiem działu a kierownikiem jednej z pracowni – to typowe przykłady wzajemnego oddziaływania struktury i systemu społecznego organizacji. Może to wpłynąć w sposób negatywny bądź pozytywny na wewnętrzną koordynację. W „Cent- roprojekcie” było wiele tego rodzaju zmian strukturalnych.
Uwarunkowania społeczne tworzą tzw. czynniki kompromisu, które każdy projektant musi uwzględnić, chcąc zapewnić akceptację i wdrożenie proponowanych rozwiązań strukturalnych. Przekształcenia struktury organizacyjnej „Centroprojektu” były konsekwencją:
– zmian strategii organizacyjnej, wynikających z sytuacji rynkowej oraz wypracowanych specjalizacji przedsiębiorstwa,
– przekonania o niskiej efektywności „starych” rozwiązań,
– niezadowolenia pracowników' z powodu strukturalnego ograniczenia możliwości zaspokojenia ich potrzeb, realizacji celów i interesów,
– konieczności dostosowania przedsiębiorstwa do wymogów zewnętrznych (zmiany przepisów o przedsiębiorstwach państwowych, zmiany organizacyjne w branży).
Leave a reply