Podczas treningu wrażliwości następuje:

– a) rozbicie dotychczasowej, niefunkcjonalnej struktury osobowości,

– b) kształtowanie struktury nowej, bardziej funkcjonalnej,

– c) utrwalanie nowej struktury osobowości.

METODY DOSKONALENIA KIEROWNIKÓW CZĘŚĆ 3

W pierwszej fazie prowadzący trening tworzy warunki umożliwiające lepsze poznanie się uczestników i identyfikację trudności, jakie mają w kontaktach z podwładnymi lub innymi kierownikami. Prosi każdego o krótkie przedstawienie się, scharakteryzowanie własnej pracy oraz kłopotów z nią związanych. Niektóre osoby mówią dużo i chętnie, inne – zamknięte w sobie – trudno jest zachęcić do otwarcia się przed grupą. Niektórzy wyolbrzymiają własne problemy, inni raczej podkreślają własne sukcesy. Osoba prowadząca zachęca grupę do obserwowania różnic w zachowaniach poszczególnych uczestników i wyrażania swoich opinii na ten temat. Czasem dzieli się własnymi spostrzeżeniami. Na tym etapie trener stara się wytworzyć atmosferę pełnej otwartości i wzajemnego zaufania. Zachęca do wyrażania i przyjmowania krytycznych opinii. Jak widzimy, atmosfera treningu wrażliwości różni się zasadniczo od tej, jaka towarzyszy zwykle codziennym kontaktom zawodowym kierowników.

Niektórzy uczestnicy treningu nie potrafią przyjąć krytycznych opinii, inni są zaskoczeni i nie dowierzają opiniom pozytywnym. Cóż, na ogół niezmiernie trudno jest przełamać utrwalone sądy o sobie. Część kierowników na artykułowane opinie reaguje z wyraźną dezaprobatą, oburzeniem, a nawet agresją. Rola prowadzącego polega wówczas na kreowaniu takich sytuacji, które wpłyną na bardziej zobiektywizowane postrzeganie samego siebie (autopercepcję). Jest to niezwykle ważne, bowiem lepsza samoświadomość pozwala człowiekowi na ułożenie właściwych stosunków z innymi, wyciąganie prawidłowych wniosków z niepowodzeń w kontaktach interpersonalnych oraz korygowanie własnych zachowań.