Należy podkreślić, że każdy proces projektowania i zmiany struktury organizacyjnej jest inny. Uniwersalną wiedzę o strukturach i ich projektowaniu należy wykorzystać do rozwiązania konkretnych problemów funkcjonowania i problemów społecznych konkretnej organizacji. Trzeba zawsze pamiętać, że struktura organizacyjna ma aspekt zadaniowy – „wyznacza” bowiem mniej lub bardziej szczegółowe zadania, określa ich wykonawców (stanowiska, komórki, jednostki organizacyjne) oraz stwarza mechanizmy koordynacji działań, które powinny doprowadzić do osiągnięcia celów ogólno- organizacyjnych. Ma jednak także aspekt społeczny – różnicuje pozycje oraz możliwości indywidualnych i grupowych uczestników organizacji.
Poszczególne stanowiska i komórki organizacyjne są zróżnicowane ze względu na zadania, wynagrodzenie, władzę, prestiż, zakres autonomii, atrakcyjność samej pracy, warunków, w jakich jest wykonywana itd. Wyodrębnianie komórek i jednostek jest równoznaczne z tworzeniem oddzielających je granic. Ich kształt utrudnia, wymusza lub ułatwia kontakty społeczne, tworzy sieci współpracy, a także układy towarzyskie, sprzyja powstawaniu lub zanikaniu konfliktów.
Leave a reply