Podstawową cechą nowego podejścia jest innowacyjność w każdej sferze funkcjonowania organizacji, na każdym jej poziomie. Wszystkie elementy systemu zarządzania – strategia, struktura, procedury, kultura – muszą sprzyjać generowaniu i wdrażaniu innowacji. Aktywność innowacyjna jest ukierunkowana na:
– poprawę jakości wyrobów i procesów wytwórczych.
– podniesienie wydajności pracy
– poprawę jakości pracy, to znaczy warunków i bezpieczeństwa pracy, klimatu społecznego itp.
– poprawę organizacji, metod pracy itp.
Wokół tych celów koncentrują się różne obszary zarządzania. Są one ściśle ze sobą powiązane, tworząc spójną i proefektywną całość. Uznaje się, że:
Dążenie do wzrostu wydajności pracy i konkurencyjności musi być związane z działaniami na rzecz poprawy jakości pracy. Osiągnięcie wysokich parametrów jakościowych wyrobów i procesów wytwórczych zależy od poprawy organizacji pracy oraz wzmocnienia czynników motywacyjnych. Konieczne jest zapewnienie odpowiednich warunków pracy i włączenie uczestników organizacji w proces zarządzania.
Takie podejście oznacza istotną zmianę szczegółowych celów zarządzania w porównaniu do systemów „tradycyjnych”. W tabeli 6.4 porównujemy przykładowe cele dyrekcji w obszarze ,jakość” w przedsiębiorstwie „tradycyjnym” (ciągle jeszcze najczęściej spotykanym) i nowoczesnym.
Leave a reply