Wysoka efektywność ESP

Wysokie nakłady inwestycyjne na ESP powodują, że podstawowym parametrem decyzyjnym staje się dyspozycyjność systemu, zależna od czasu przezbrajania maszyn. Na rysunku 6.1.a przedstawiamy uproszczony obraz zależności zdolności produkcyjnej „sztywnego” systemu taśmowego od częstości zmian wyrobów. Jak widać, w okresie przezbrajania, linia produkcyjna nie jest wykorzystana. Natomiast w przypadku ESP możliwe jest jednoczesne wy- al taśma produkcyjna „sztywna” twarzanie kilku wyrobów (rysunek 6.!.b). Zmniejsza się dzięki temu pole niewykorzystanej zdolności produkcyjnej i koszty eksploatacyjne. Ponadto, obniżenie tych kosztów następuje dzięki ograniczeniu, a nawet całkowitemu wyeliminowaniu zapasów produkcji w toku.

Korzystny wpływ na koszty wytwarzania ma również wysoki stopień automatyzacji systemu produkcyjnego. Automatyzacja podnosi poziom eksploatacji urządzeń, umożliwiając tym samym wydłużenie czasu ich użytkowania. Zmienia się okres amortyzacji środków trwałych, co jest równoznaczne z obniżeniem tej stałej części kosztów eksploatacyjnych.

Wysoka efektywność ESP nie została osiągnięta od razu. Opanowanie chorób „wieku dziecięcego” trwało wiele lat i nadal liczni projektanci i użytkownicy tego systemu borykają się z ich wysoką awaryjnością.

Elastyczne systemy produkcyjne, będące częścią podsystemu technicznego przedsiębiorstwa, wpływają także na jego część społeczną. Jednym z istotnych problemów jest to, że przyczyniają się do pogłębienia różnic między pracownikami wykonującymi czynności wymagające wysokich kwalifikacji (jak kontrola urządzeń, prace konserwacyjno-remontowe) oraz tymi, którzy odpowiadają za zadania proste (jak nakładanie i zdejmowanie elementów, obsługa transporterów i podnośników, czyszczenie). Dotyczy to nie tylko robotników, ale także techników i inżynierów. Strukturalne zróżnicowanie jest jednym z ważnych źródeł konfliktów społecznych we współczesnych organizacjach.