Pozytywne więzi pracownikó a efektywność organizacji

Czy pozytywne więzi społeczne w grupie pracowniczej przyczyniają się do wyższej efektywności organizacji? W badaniach empirycznych stwierdzono bardzo wyraźny związek między jakością stosunków międzyludzkich w miejscu pracy a poziomem fluktuacji. Złe kontakty interpersonalne są częstą przyczyną opuszczania zespołu i organizacji, dobre – przyczyniają się do pozostawania w nich. Stwierdzono bardzo wyraźny związek pomiędzy stopniem integracji zespołu a tendencją do współdziałania i wzajemnego pomagania sobie w pracy. W grupach, w których występują słabe lub negatywne więzi emocjonalne między ich członkami, dominuje „niezdrowa” rywalizacja, przejawiająca się w tzw. „kopaniu dołków”. W zespołach zintegrowanych pracownicy pomagają sobie w wykonywaniu zadań.

Istnieje również niebezpieczeństwo oddzielenia się sfery kontaktów społecznych w miejscu pracy od wartości i celów samej organizacji. Wiąże się to z ryzykiem rozprzestrzeniania się klimatu towarzyskiego, w którym zadowolenie z poziomu zaspokajania potrzeb afiliacji idzie w parze z niską efektywnością działań i niedostatecznym zaspokajaniem potrzeb otoczenia. Klimat ten często tworzy się w instytucjach biurokratycznych. (Do zagadnień tych wracamy w rozdziale XI.) Z tego względu pożądane jest, ażeby zaspokajanie potrzeb afiliacji w organizacji było powiązane z działaniami na rzecz kształtowania etyki pracy. Pozytywny związek więzi społecznych z motywacją do pracy przejawia się bowiem głównie wtedy, kiedy uczestnicy organizacji wysoko cenią wartości zawodowe.