Należy je widzieć we wzajemnym kontekście i wykorzystać łącznie do realizacji celów firmy. Przykładowo, plany karier powinny być zgodne ze zmianami strukturalnymi, z planami reorganizacji. Z jednej strony musimy mieć odpowiednich ludzi na nowe stanowiska, z drugiej zaś, jeśli jest to uzasadnione, możemy – dla szczególnie cennych, twórczych pracowników, o silnej potrzebie niezależności – utworzyć stanowiska samodzielne „skrojone na ich miarę”. Możemy też, nie zmieniając w zasadzie strukturalnego umocowania poszczególnych osób, stworzyć im możliwość zdobywania kolejnych tytułów
– 1 uzyskiwania dzięki temu wyższych wynagrodzeń, podobnie jak ma to miejsce w wyższych uczelniach (znów awans poziomy – kariera alternatywna!).
Andrew został przyjęty do pracy na stanowisko auditora (rewidenta księgowego) w koncernie hotelarsko-restauracyjnym Accor. Już następnego dnia odbył z szefem personalnym rozmowę, która dotyczyła jego celów życiowych i planów zawodowych. Został także poddany testom psychologicznym, mającym ustalić jego predyspozycje i szczególne upodobania. Szef przedstawił mu możliwości kariery oraz wyjaśnił, co musi zrobić, by osiągnąć swoje cele zawodowe. Razem sporządzili dla Andrew konkretny plan opisujący, rok po roku, cele, działania i spodziewane efekty. Nowy pracownik został też poinformowany o możliwościach i warunkach (kryteriach) awansu.
Andrew raz w roku spotyka się ze swoim szefem personalnym, wspólnie analizują plan i przebieg jego kariery. Nie ma w niej niespodzianek, wszystkie cele są konkretne i jasne dla wszystkich zainteresowanych.
Leave a reply