„Szef nie przejada zysków. Nie pracujemy na jego konsumpcję, pracujemy na firmę. Wszystko, co firma zarobi, jest z powrotem w nią inwestowane”. „Inni prywaciarze – dodają inni – sprawiają sobie luksusowe wille i samochody. Szef nie dba o to, by się pokazać, dba naprawdę o firmę”.
Współpracownicy mówią także, że pan Krzysztof jest człowiekiem o dużej godności osobistej. Nie pokazuje jednak nigdy, że jest „kimś ważnym”, nie okazuje swojej władzy. Jest ekspertem w swojej dziedzinie, lecz nie ma zwyczaju „prawić kazań” swoim współpracownikom, czy „chwalić się”. Współpracownicy szanują go, bo jest kompetentny, zna się na inżynierii środowiska naturalnego i potrafi podjąć właściwą decyzję.
„Nieraz już szef prawidłowo przewidział dalszy rozwój sytuacji, chociaż nikt wtedy mu nie wierzył i jego wizja wydawała się nieprawdopodobna. Jednak jego strategiczne myślenie zawsze trafiało w dziesiątkę”.
Mało dba o własną sławę, jest jednak bardzo wyczulony na to, jak inni widzą jego firmę. „Ekolog” posiada bardzo dobry image w swoim regionie. Cieszy się uznaniem wśród klientów. Pan Horodecki specjalnie o to zabiega, konsekwentnie unikając wszelkich niepewnych interesów, które mogłyby zaszkodzić opinii przedsiębiorstwa. Troszczy się o reputację firmy, jak gdyby szło o wartość najwyższego rzędu.
Dyrektor jest silnie zainteresowany wszystkim, co dzieje się w organizacji. Centralizacja władzy i decyzji nie jest jednak jego podstawową zasadą. Pozwala swoim współpracownikom na samodzielne działanie. Często nie może się jednak powstrzymać od osobistego zaangażowania w „przebieg wydarzeń”. Lubi być na bieżąco zorientowany we wszystkim.
Pan Horodecki – inżynier – kształci! się także w dziedzinie zarządzania. Bardzo dobrze zna język niemiecki i angielski, mówi po rosyjsku. Sporo podróżował, nawiązał wiele kontaktów z biznesmenami zagranicznymi. Jest człowiekiem światłym i nowoczesnym.
Leave a reply