TECHNOLOGIA GRUP

Organizatorzy produkcji wiedzą od dawna, iż operacje technologiczne pochłaniają tylko niewielki procent pełnego czasu przebywania materiału w hali fabrycznej. Większość tego okresu przeznaczana jest na składowanie i transport, co znacznie zwiększa koszty. Dąży się więc do całościowego, ilościowego uchwycenia i analizy procesu produkcji oraz przepływu materiałów.

Stosuje się w tym celu różnorodne techniki, jak wykresy przebiegu materiałów, wykresy sznurkowe itp. Dzięki szczegółowemu wyodrębnieniu wszystkich czynności (technologicznych, kontrolnych, związanych z transportem, magazynowaniem) oraz określeniu czasów ich trwania i oczekiwania dysponujemy podstawą do szczegółowej analizy. Ma ona na celu zwiększenie stosunku operacji technologicznych do ogółu operacji procesu produkcyjnego. Po jej przeprowadzeniu projektuje się nową trajektorię, bardziej racjonalny przebieg materiałów i czynności. Efektem jest wykres, który – dla ułatwienia porównań i zobrazowania oszczędności – nanosi się na takim samym (a niekiedy na tym samym) formularzu.

Tradycyjne techniki diagnostyczne i projektowe, aczkolwiek niezwykle przydatne, nie prowadzą do jakościowo nowych rozwiązań organizacji procesu produkcyjnego. Nie można, posługując się nimi, uzyskać zasadniczej poprawy stosunku czasu operacji technologicznych do pozostałych. Staje się to osiągalne dopiero poprzez radykalną zmianę struktury strumieni przepływów materiałowych. Działanie takie ma tym większe znaczenie, im większa jest ilość części i ich rodzajów w obiegu produkcyjnym przedsiębiorstwa.