Struktury liniowe, liniowosztabowe i funkcjonalne część 2

W strukturach liniowo-sztabowych dąży się do jednoczesnego wykorzystania obu wspomnianych wyżej zasad, czyli jedności rozkazodawstwa oraz specjalistycznego wsparcia dla zarządzania.

Tworzy się stanowiska i komórki sztabowe, powołane do wspomagania kierowników liniowych w zakresie zagadnień szczegółowych związanych z zarządzaniem „ich” komórkami lub jednostkami organizacyjnymi. Kierownik liniowy zachowuje uprawnienia i odpowiedzialność za funkcjonowanie podległej mu komórki (jednostki). Tylko on podejmuje decyzje i wydaje polecenia. Pomoc stanowisk i komórek specjalistycznych polega na zbieraniu informacji, naświetlaniu problemów, opiniowaniu, doradzaniu, prognozowaniu, opracowywaniu wariantów decyzji, sugerowaniu wyboru, a nawet faktycznym podejmowaniu niektórych decyzji z wymogiem ich formalnej akceptacji przez kierownika liniowego lub bez tego wymogu, na zasadzie delegowania uprawnień. Częste występowanie tej ostatniej sytuacji zbliża strukturę li ni owo-sztabową do funkcjonalnej. Pojawia się ona zazwyczaj, gdy istnieje wiele rozbudowanych komórek sztabowych. Takie rozwiązanie określa się jako strukturę liniowo- -sztabową z elementami relacji (więzi) jiinkcjonalnych.