BUDOWA ORGANIZACJI

Punktem wyjścia opisu struktury organizacyjnej jest identyfikacja jej elementów. Elementarną częścią jest stanowisko organizacyjne. Na schemacie biura projektów (rysunek 7.1) zaznaczono stanowiska kierownicze (kierownik biura, kierownik pracowni, kierownik zespołu, kierownik fmansowo- -administracyjny) oraz podporządkowane im stanowiska wykonawcze, umieszczone na najniższym poziomie hierachii organizacyjnej (projektant, kreślarz, technik kreślarski, księgowy, archiwista, referent administracyjny). W prostokątach z nazwami podano również liczbę poszczególnych stanowisk.

Doradca techniczny jest stanowiskiem sztabowym. Zadaniem tego rodzaju stanowisk jest pomoc w podejmowaniu decyzji kierowniczych – zbieranie i przetwarzanie informacji, przygotowywanie ekspertyz, opracowywanie wariantów decyzji, sugerowanie wyboru. Należy podkreślić, że stanowisk organizacyjnych nie można utożsamiać z osobami aktualnie je zajmującymi. Panie: Kowalska i Kozłowska mogą przestać pracować w biurze, ale pozostaną i muszą zostać obsadzone dwa stanowiska księgowych. Wymaga tego ustalony formalnie porządek organizacyjny zapisany w księdze obsługi biura. Nie znaczy to wcale, że konkretni ludzie – ich cele, potrzeby, interesy, postawy, kwalifikacje itd. – nie mają wpływu na strukturę organizacyjną. Te zależności są wzajemne.

Stanowiska łączone są w komórki i większe jednostki organizacyjne. Komórka organizacyjna składa się z kierownika i jego bezpośrednich podwładnych. Jest nią np. zespół projektowy, w którym pod jednym kierownictwem pracują projektanci, technicy i kreślarze. Jednostka organizacyjna to większa część, złożona z kierownika wyższego szczebla, podległych mu kierowników oraz „ich” komórek, np. kierownikowi pracowni konstrukcyjnej podlega czterech kierowników zespołów wraz z personelem (patrz rysunek 7.2).