Różne rodzaje prac wymagają odmiennych sposobów oddziaływania

Osobowość i kwalifikacje przełożonego w olbrzymim stopniu określają stosowany przez niego styl kierowania. Inaczej w różnych sytuacjach zachowuje się autokrata, inaczej demokrata. To, jak efektywny będzie jego styl kierowania, zależy jednak również od szeroko rozumianych kwalifikacji podwładnych: wiedzy, umiejętności, poziomu etycznego. Im są one niższe, tym częściej sprawdza się w praktyce styl autokratyczny, im wyższe – demokratyczny. Ważna jest leż osobowość pracowników. Osoby samodzielne oraz ambitne działają zwykle bardziej efektywnie i są jednocześnie bardziej zadowolone, współpracując z kierownikiem demokratą. Natomiast osoby szukające oparcia i mające trudności z samodzielnym podejmowaniem decyzji uzyskują najczęściej lepsze efekty podlegając kierownikowi autokracie.

Różne rodzaje prac wymagają odmiennych sposobów oddziaływania na zachowania ich wykonawców. W trakcie realizacji zadań twórczych wskazane jest kierowanie demokratyczne, a niekiedy nawet nieingerujące. W pracach odtwórczych – dobrze zaprogramowanych i powtarzalnych – lepsze rezultaty zapewnia kierowanie autokratyczne. W przypadku podwładnych pracujących indywidualnie sprawdza się – w zależności od innych czynników – bardziej jeden lub drugi styl kierowania. W pracach wykonywanych zbiorowo, w których różne osoby realizują niezależnie od siebie te same, ale wymagające koordynacji zadania (na przykład kopanie rowu przez grupę robotników), bardziej efektywny jest styl autokratyczny. W pracy zespołowej, w której uczestnicy wspólnie wykonują jedno zadanie (na przykład dyskutują nad nowym projektem organizacyjnym), swoją przewagę wykazuje zwykle demokratyczny styl kierowania.